Moda na folk - sukienki i spódnice na ludowo

 

Prawdziwe ludowe spódnice damskie śmiało można dzisiaj nosić w ciągu dnia. Wybór jest przeogromny, bo każdy region ma swoje wzory, kolorystykę i krój. Jedno jest jednak wspólne – nie są to ubrania nudne. Ludowa spódnica jest zawsze w żywym kolorze, a najczęściej zdobi ją też jeszcze jakiś deseń charakterystyczny dla danego regionu. Przykładowo, góralskie spódnice są najczęściej ozdobione wielkimi, kolorowymi kwiatami, zwykle w tonacji bieli, czerwieni, niebieskiego, czerni, zieleni. Podobne są spódnice krakowskie, gdzie również dominuje wzór kwiatowy i żywe, kontrastowe kolory. Feerią barw kuszą też spódnice łowickie, gdzie obok kwiatów na czarnym tle pojawiają się charakterystyczne, kolorowe pasy, w odcieniach jaskrawej zieleni, różu, czerwieni, kobaltu, żółci. Są też desenie spokojniejsze, jak na strojach kaszubskich, gdzie przeważają jednolite kolory i niewielkie ozdoby, np. pojedyncze pasy przy krawędzi spódnicy albo delikatne, kwiatowe hafty.

 

Jakąkolwiek stylistykę wybierzemy, ludowa spódnica na pewno będzie długa i przede wszystkim szeroka. Folkowe, tradycyjne sukienki są mocno rozkloszowane, czasami mają jeszcze dodatkową falbanę, przy dolnej krawędzi albo przy pasie – przypomina to nieco taką ludową baskinkę. Prawdziwe ludowe spódnice mają także fartuchy, ale z tego elementu w codziennej modzie oczywiście się rezygnuje.

 

Ludowe spódnice, ze względu na swoją kolorystykę i krój, nie są zbyt łaskawe dla damskiej sylwetki. Duże marszczenia na całej długości spódnicy plus wyraziste desenie dodają optycznie kilogramów, trzeba więc rozważnie wybierać fasony dla siebie. Przy większych rozmiarach warto szukać spódnic w ciemnej tonacji, z niezbyt wielkimi wzorami, unikamy też wszelkich poziomych dekoracji. Najlepsze będą niewielkie kwiatki i podłużne aplikacje, warto też wybierać modele, gdzie wzory powiększają się gradacyjnie – przy talii wzorki są niewielkie, ale im bliżej dolnej krawędzi, tym motyw jest wyraźniejszy i większy.

 

Folkowe wzory nie muszą rzecz jasna iść w parze z tradycyjnym krojem. Sukienki wyjściowe bardzo często mają jak najbardziej współczesną formę, tyle że zdobią je folkowe motywy. I tu już nie ma żadnych ograniczeń. Folkowe spódnice i sukienki mogą być długie, do połowy łydki albo bardzo króciutkie, zwykle jednak zachowuje się ich rozkloszowany krój, bo dzięki niemu ludowe wzory prezentują się najefektowniej. Przy krótkich spódniczkach zostawia się także spodnią halkę, białą albo czarną, koniecznie z koronki albo ażurowym haftem.

 

Pofałdowane, kwieciste spódnice, wyglądające niemal jak bombki, pasują przede wszystkim dziewczynom szczupłym, z długimi nogami, na pełniejszych figurach zdecydowanie lepiej prezentują się sukienki maksi lub midi, o lekko rozkloszowanym kroju i bez żadnych plisek czy marszczeń w okolicach talii czy bioder.

 

 

Bezpieczne dla grubszej sylwetki będą też sukienki jednolite kolorystycznie, np. w odcieniu zieleni albo bordo. By utrzymały one swój folkowy charakter, potrzebne będą ciekawe, ludowe dodatki. W odważniejszej wersji można sięgnąć po aksamitne serdaczki albo kamizelki zapinane na haftki, narzutki z grubego płótna albo lnu, ozdobione ludowymi haftami czy też innym folkowym nadrukiem, wełniane poncho, długa kamizela z frędzlami. Bardziej zachowawcza będzie stylizacja, gdzie w folkowym stylu są tylko dodatki, na przykład szeroki góralski pas, ludowa biżuteria, apaszka z ludowym haftem, torebka etno, buty trzewiki.

 

Ludowy styl pomogą stworzyć również odpowiednie kolory. Jako barwę bazową można wybrać wyszczuplającą czerń, jej uzupełnieniem będą natomiast żywe akcenty zaczerpnięte z ludowych strojów, czyli czerwień, butelkowa zieleń, pomarańcz, żółć, fiolet, turkus, kobalt. Wzory etno mogą się pojawiać tylko jako niewielkie dekoracje, np. obszycia torebki albo lamówki przy sukience. I nie muszą to koniecznie być motywy typowo polskie, bo klimat folkowy tworzą też zapożyczenia z innych krajów. Dobre będą chociażby indiańskie, geometryczne figury, które umieszczone pionowo mogą nawet zadziałać wyszczuplająco.

 

 

Długie, wzorzyste, bardzo kolorowe spódnice oraz sukienki codzienne nie potrzebują dodatkowych ludowych akcesoriów. Wręcz przeciwnie, powinno się ich unikać, bo jak od stóp do głów ubierzemy się na ludowo, wypadniemy raczej śmiesznie, a nie stylowo. W stylistyce folkowej istotna jest pewna umowność – inspirujemy się ludową modą, ale nie przenosimy jej dosłownie do swojej garderoby. Skoro więc spódnica jest folkowa, to reszta ubioru musi być współczesna.

 

Do długiej sukienki w ludowy wzór zakładamy na przykład skórzaną ramoneskę albo dżinsową kurtkę, dobry też będzie klasyczny, wełniany kardigan. Do folkowej spódnicy maxi zawsze pasują gładkie golfy w neutralnych kolorach albo proste, bawełniane bluzki z długim bądź krótkim rękawem, ale można pójść jeszcze dalej i wybrać ubrania bardzo nowoczesne, np. dresowe bluzy albo wielkie t-shirty z napisami. Im większy kontrast stylistyczny, tym lepiej.

 

Reszta dodatków też powinna być utrzymana w nowoczesnym stylu. Krótkie sukienki folkowe świetnie wyglądają w połączeniu z modnymi, lakierowanymi szpilkami, dużymi torebkami kopertówkami, rockową biżuterią, do długich sukienek ludowych warto dobierać klasyczne buty i torebki.

 

 

Etno raczej nie kojarzy się z wieczorowymi kreacjami. Sukienki koktajlowe mogą jednak wykorzystywać ludowy motyw, ale w dość umiarkowany sposób. Zapożyczenia są subtelne, np. niewielki haft na dekolcie, kwiatowy deseń, folkowe wstawki w talii. Sukienka wykorzystująca ludowe wzory najładniej wygląda wtedy, gdy ma prosty, ołówkowy krój, a dekoracje zdobią tylko górną część kreacji. Kolorystyka powinna opierać się na czerni albo bieli – na takim tle kolorowe kwiaty wyglądają najszlachetniej. Ale można też sięgnąć po czerwień, która również jest dobrym tłem dla wielu wzorów etno, nie tylko tych kwiatowych.

 

Odważniejszym spodobają się sukienki o bardzo ekstrawaganckim kroju, np. kreacje uszyte z wielkich, ludowych chust bądź też suknie z tradycyjnych tkanin ludowych, lecz w nowoczesnej formie sukienek bombek, sukni wielowarstwowych z trenem, kreacji asymetrycznych, obcisłych mini z gorsetem.

 

Buty do torebki z ludowym wzorem muszą być gładkie, w odcieniu nude, czerni lub w kolorze pojawiającym się na folkowym deseniu. Za to torebka może nawiązywać do stylistyki etno, ale nie powinna kopiować wzoru z sukienki. Najefektowniejsze będą małe torebeczki puzderka, ozdobione bogatym haftem lub cekinową aplikacją.

 

 

Sukienki i spódnice folkowe doskonale nadają się do stylu boho i w tym wydaniu bynajmniej nie łączy się ich z klasycznymi, gładkimi dodatkami. W boho motywy etno eksploatowane są do maksimum, ale nie polega to na kompletowaniu tradycyjnego stroju ludowego – w jednej stylizacji mieszają się różne tradycje. Dlatego całość nie wygląda jak przebranie, tylko jak oryginalny, nietypowy strój. Mamy więc tuniki damskie ze kurpiowskim haftem, kamizelki obszyte surowym futerkiem, meksykańską torbę, botki ozdobione góralską parzenicą. Do tego pasować będą również ubrania typowo hippisowskie, jak luźne białe bluzki koszulowe, dżinsy dzwony, ręcznie robiona biżuteria, dodatki w psychodeliczne esy floresy.

 

W stylu boho dominują naturalne tkaniny, jak len, płótno, bawełna, ale i filc, gruba wełna, zamsz, drelich. Można łączyć różne grubości tkanin, zatem do cienkiej, bawełnianej spódnicy odpowiedni będzie gruby sweter z wełny, filcowa torebka i ciężkie, skórzane buty.

 

Boho oznacza też bardzo kolorową, niekonwencjonalną biżuterię, ale znowu – motywy na kolczykach i naszyjnikach nie mogą być dokładnie takie same jak na folkowej sukience. Jeśli spódnica jest w kwiaty, torebka czy buty powinny wykorzystywać zupełnie inny deseń, np. kolorowe rozety.

Źródło: http://styl.fm/newsy/134281.moda-z-korzeniami-w-tle-folkowe-spodnice

Wszystkie artykuły zamieszczone na stronie www.Modbis.pl są chronione prawami autorskimi i nie mogą być kopiowane i rozpowszechniane bez pisemnej zgody właściciela sklepu.