Jak dopasować marynarkę do jesiennych sukienek i spódnic?

 

Dopasowane spódnice i sukienki wyjściowe są najmniej kłopotliwe jeśli chodzi o dobór marynarki. Są proste i przylegają dobrze do ciała, więc praktycznie żaden fason marynarki nie będzie ich zniekształcał. Świetnie pasować będą do ołówków luźniejsze blezery, które można nosić na sposób męski, dodając do stylizacji luźno zawiązany krawat czy zakładając na głowę kapelusz. Bardzo ciekawym rozwiązaniem jest także noszenie marynarek z podwiniętymi rękawami, co dodaje całej stylizacji efektownej nonszalancji. Luźny żakiet do ołówkowej sukienki może być w tym samym kolorze co główna kreacja, przez co sukienka pozostanie w centrum uwagi, a marynarka będzie tylko gustownym dodatkiem. Można jednak zastosować odwrotny zabieg i główny akcent położyć na marynarkę, wybierając model w żywym kolorze, np. różowym ? to doskonały pomysł na ożywienie skromnej sukienki w neutralnym odcieniu.

 

Na tym jednak możliwości się nie kończą. Przy ołówkowej spódnicy lub sukience warto się skupić na podkreślaniu atutów sylwetki. Zamiast oversizowej marynarki lepszy będzie model krótszy i przede wszystkim bardziej dopasowany do figury. Marynarka powinna być taliowana i niezbyt długa, wtedy będzie służyć sylwetce tak samo, jak ubranie pod spodem. Dolna krawędź marynarki nie może sięgać najszerszego obwodu bioder, chyba że chcemy im dodać objętości. Jeśli oczekujemy przeciwnego efektu, marynarka musi kończyć kilka centymetrów pod talią ? dłuższe modele dopuszczalne są jedynie wtedy, gdy sukienka i żakiet mają ten sam kolor. Ostrożnie też z kieszeniami, bo jeśli są one duże i doszyte na zewnątrz, biodra wydadzą się potężniejsze.

 

 

Oryginalnym połączeniem jest długa, szeroka marynarka oraz wąska i krótka spódniczka. Sukienki i spódniczki mini, dopasowane do ciała, tracą dzięki szerokiej marynarce swój wyzywający charakter, dzięki czemu można taki strój założyć nawet na bardziej formalną okazję. W takich stylizacjach trzeba jednak zadbać o to, by krawędzie obu tych ubrań nie były na tym samym poziomie. Jeśli mini sięga połowy ud, marynarka powinna się kończyć tuż za pośladkami, ale gdy spódniczka jest bardzo krótka, marynarkę można wydłużyć, tak by sięgała prawie do kolan. Ten kontrast sukienki i żakietu podkreślamy dodatkowo kolorem ? kontrast nie musi być bardzo wyrazisty, ale marynarka musi się odróżniać od ubrania pod spodem.

 

 

 

Spódnice sięgające kostek bardzo dobrze komponują się z marynarkami, ale musi to być odpowiedni fason. W przypadku spódnic długich i wąskich postępuje się tak samo, jak przy krótkich ołówkach ? pasuje każdy model marynarki, od krótkich, dopasowanych żakietów po oversize. Warto się zainteresować jakimś ekstrawaganckim modelem, na przykład marynarką w stylu militarnym, która świetnie wygląda z wąską maxi, zwłaszcza gdy kolorystyka jest w wojskowych klimatach, na przykład oliwkowa spódnica plus granatowy blezer. Krótsze marynarki pasują do długich tub głównie tym kobietom, które mają dość wyraźnie zaznaczone biodra, ale bez przesady ? gruszkom takie połączenie na pewno nie wyjdzie na dobrze. Tuba z krótkim żakietem jest dobra dla szczuplejszej klepsydry albo dla kobiety o wąskich biodrach i mało widocznej talii, aczkolwiek w tym drugim przypadku żakiet powinien być na dole trochę luźniejszy.

 

Warto wybierać do długich sukienek marynarki z ostro wykończonymi połami. Idealne są długie żakiety wykończone na dole ostrym szpicem, co pomoże optycznie wyszczuplić sylwetkę. Poły ścięte w odwrócone V będą z kolei zaokrąglać biodra, gdy sylwetka jest nazbyt chłopięca.

 

 

Sukienki codzienne z rozkloszowanym dołem są najtrudniejsze do stylizacji z marynarką. Ich krój najefektowniej prezentuje się wtedy, gdy nic go nie przysłania, a długa marynarka po prostu może taką spódnicę zdeformować. Poza tym, nałożenie kolejnej grubej warstwy działa pogrubiająco. Jesienne sukienki i spódnice najczęściej są z mięsistych tkanin, które same w sobie mogą dodawać kilogramów. Jeśli doda się do tego jeszcze grubą marynarkę, mamy niezbyt korzystną dla figury mieszankę. Żakiet powinien więc być w miarę krótki, maksymalnie do połowy bioder, koniecznie dopasowany do sylwetki i z wyraźnym taliowaniem. Na takie połączenia szczególnie uważać muszą gruszki, bo dla nich każde poprzeczne przecięcie na biodrach oznacza jeszcze większe zaburzenie proporcji.

 

Najlepsze dla rozkloszowanych sukienek jesiennych są marynarki o dość ostrej linii, wykończone ukośnymi połami, z dolnymi krawędziami schodzącymi się w szpic. Przy małym biuście warto szukać modeli z dwurzędowym zapięciem i połami zachodzącymi na siebie. Taliowanie musi być dobrze zaznaczone, a zamiast klasycznego zapięcia na guziki można tu wykorzystać wiązanie na szeroki pasek z klamrą. Przy wąskich biodrach można też sobie pozwolić na marynarkę, która jest odcinana w talii i wykończona falbanką w typie baskinki.

 

 

Kobiety, których największym problemem jest wystający brzuch, powinny wybierać sukienki odcinane pod biustem oraz spódnice wyszczuplające talię. Marynarki do takich kreacji mogą być luźniejsze, ale nie zupełnie oversize, bo to optycznie powiększy brzuch. Świetne są na przykład marynarki o prostym, geometrycznym kroju, bez taliowania, trochę w militarnym stylu. Inne korzystne rozwiązanie dla sukienek empire oraz tych marszczonych na brzuchu to marynarki z obniżoną talią, wcięte już na wysokości bioder.

 

 

W przypadku ubrań we wzory, główna zasada mówi, że jeśli sukienka jest wzorzysta, marynarka do niej powinna być gładka. I na odwrót, do żakietu w kolorowy deseń zakładamy sukienkę w jednym kolorze. Niekoniecznie jednak musi to być od razu jakiś spokojny, neutralny kolor zlewający się z resztą ubioru. Jeśli sukienka ma geometryczny nadruk w tonacji różu i fioletu, marynarka do niej może być zielona, żółta albo niebieska. Do spódnicy w panterkę i brązowego swetra pasować będzie marynarka w odcieniu ecru. Kontrasty mogą być duże, ale gdy zależy nam na wyeksponowaniu efektownego wzoru sukienki, lepsze będą mimo wszystko marynarki w mniej agresywnych odcieniach.

 

Dużo bardziej skomplikowane jest łączenie różnych wzorów na sukience i marynarce. Najmniej udane są połączenia identycznych wzorów, bo kostiumy w całości pokryte dokładnie tym samym motywem zwykle są albo nudne, albo kiczowate, dlatego znacznie korzystniejszym rozwiązaniem stylistycznym jest ukłon w stronę eklektyzmu. Jeżeli sukienka jest w drobne prążki, to marynarka powinna być na przykład w groszki. Do abstrakcyjnych esów floresów nadawać się będą wyraziste, geometryczne figury, a kwiaty można połączyć z szerokimi paskami. Również pod względem koloru nie trzeba się trzymać tej samej palety. Wspólny może być tylko jeden kolor z wzorów, reszta to zupełnie inne barwy, choć oczywiście pasujące do siebie, np. biało-czerwone groszki do biało-granatowych prążków.

 

 

Najczęstszym wyborem w przypadku marynarki na jesień jest czerń. To kolor uniwersalny i wyszczuplający, ale bynajmniej nie zawsze wygląda się w takim nakryciu najkorzystniej. Czerń jest dobra, jeśli sukienki wizytowe i spódnice są w żywszych barwach, wtedy czerń nie wyda się przytłaczająca i doda stylizacji szyku. Gdy jednak sukienki noszone jesienią też najczęściej są czarne, szare albo brązowe, dołożenie do tego czarnej marynarki sprawi, że stylizacje będą ponure i nudne. Zamiast czerni lepiej poszukać jakiegoś jaśniejszego, twarzowego koloru. Do brązów i szarości bardzo pasują np. ciemne odcienie niebieskiego, zgaszone fiolety, butelkowa zieleń, do spódnic czarnych i grafitowych można nosić marynarki w kolorze musztardowym, różowym, pomarańczowym, bordowym.

Źródło: http://www.glamour.com/gallery/11-ways-to-wear-a-blazer-from-our-favorite-fashion-bloggers#2

Wszystkie artykuły zamieszczone na stronie www.Modbis.pl są chronione prawami autorskimi i nie mogą być kopiowane i rozpowszechniane bez pisemnej zgody właściciela sklepu.