Jak dopasować letnią tunikę?

 

Bardzo często tuniki damskie przypominają bluzki koszulowe. Są szyte ze sztywniejszych, grubszych materiałów, np. lnu, dzięki czemu zyskują elegantszy wygląd, ale jednocześnie mogą sprawiać kłopoty stylizacyjne. Tego typu tuniki praktycznie nie mają żadnego taliowania, a to sprawdza się jedynie przy szczupłej sylwetce. Im pełniejsze są kształty, tym bardziej takie luźne, prostokątne tuniki szkodzą figurze. Brak taliowania nie ukrywa bowiem wystającego brzuszka czy szerokich bioder. Wręcz przeciwnie, sylwetka wydaje się bardzo masywna, nawet gdy tunika jest w ciemnym kolorze. Dlatego decydując się na taką koszulową tunikę należy wybierać modele, które są bardziej dopasowane do ciała, warto też zawsze przepasywać się w talii średniej grubości paskiem, co podkreśli kształty.

 

 

Tuniki koszulowe świetnie nadają się do pracy oraz na inne półformalne okazje, a najlepiej, jeśli do kompletu dołożymy długie spodnie. Ponieważ góra jest luźna, spodnie dla odmiany powinny być dopasowane do ciała – idealne są na przykład dżinsy rurki albo jednokolorowe legginsy. Jeśli mamy grubsze nogi, lepiej unikać krótkich szortów, a jeszcze bardziej wystrzegać się należy spodenek do kolan lub długości 7/8. W cieplejsze dni najlepiej będzie nosić taką tunikę solo, jako sukienkę, a jeśli jest ona zbyt krótka, to najbezpieczniejszym wyborem są właśnie spodnie o klasycznym kroju.

 

 

Letnie tuniki chętnie wykorzystują krój trapezowy. W przypadku sukienek znakomicie się to sprawdza, ale z tunikami jest zupełnie inaczej. To dlatego, że kończą się one zazwyczaj dokładnie na wysokości bioder, co oznacza, że cała uwaga będzie się kierować właśnie na tą część ciała. Jeśli biodra są wąskie i wręcz zależy nam na tym, by je optycznie zaokrąglić, dzianinowe tuniki trapezowe będą świetnym rozwiązaniem, szczególnie wtedy, gdy chcemy przy okazji ukryć brak talii. Gdy jednak sylwetka przypomina gruszkę, końcowy efekt z reguły jest fatalny.

 

Wyjątkiem są sukienki codzienne o trapezowym kroju, czyli tuniki, które są na tyle długie, że można śmiało nosić je bez spodni czy spódnicy. Ale i tutaj należy uważać, by tunika nie opinała zbyt ściśle ciała – miękkie, cienkie dzianiny to raczej wersja dla szczupłych dziewczyn.

 

 

Na problematyczne sylwetki zawsze najlepsze są tuniki taliowane, o sukienkowej linii. Latem stosujemy dokładnie tą samą zasadę – wybieramy fasony, które zaznaczają wcięcie w pasie. Aczkolwiek nie musi to być taliowanie dokładnie na wysokości pasa, bo jeśli brzuch jest dość duży, to znacznie lepiej wyglądać będą tuniki przypominające sukienki empire, a więc odcinane pod biustem. Dodatkowo, odcięcie powyżej talii sprawi, że cała sylwetka się wydłuży. Odcięcie pod biustem jest polecane wszystkim kobietom z nadwagą, bo żaden inny krój tuniki nie leży na nich tak dobrze, jak właśnie ten. Ale uwaga – odcięcie nie powinno być zaznaczone szeroką, pomarszczoną gumą, a raczej gładką wstawką lub prostym, niezbyt szerokim przeszyciem. Chodzi jedynie o to, by biust i górna część ciała były oddzielone od reszty tułowia, bo taki podział sprawia, że sylwetka nie wydaje się toporna, a biust nie zlewa się z brzuchem.

 

Druga rzecz, to zakończenie takiej tuniki. Przy większej pupie wcale nie jest dobrze nosić długich tunik, bo każde przecięcie na poziomie bioder doda im centymetrów. Grubszym kobietom pasują raczej tuniki krótkie, kończące się kilka centymetrów pod talią, lub zupełnie długie, sięgające połowy ud albo kolan. Tunika ma się po prostu kończyć w szczuplejszym obwodzie ciała. Długie tuniki empire mają jeszcze ten plus, że z powodzeniem można je nosić jako sukienki, np. na plażę albo piknik za miastem. Dość łatwo też dopasować do nich dolną część stroju, bo mogą to być wąskie spodnie, spódnica ołówkowa albo krótkie szorty.

 

 

Kolejny sposób na odwrócenie uwagi od bioder i nóg to tuniki z fantazyjną górą. Mniej więcej od talii tunika jest dość dopasowana do ciała, z niewielkim tylko rozkloszowaniem, natomiast na górze pojawiają się efektowne dekolty oraz rękawy. Świetne będą na przykład rękawy kimonowe oraz „nietoperze” – skutecznie chowają grubsze ramiona, a do tego są przyjemnie przewiewne. Dekolt w kształcie litery V eksponuje biust i pomaga optycznie wysmuklić sylwetkę.

 

Jeśli ramiona są tak samo szerokie jak biodra, sprawdzą się grubsze ramiączka odsłaniające całe ręce, również z dekoltem w szpic. Dla urozmaicenia ramiączka mogą być wykończone grubą koronką.

 

 

Najwygodniejszym uzupełnieniem letniej tuniki wydają się krótkie spodenki, ale nie tak łatwo jest stworzyć udany zestaw z tych elementów. Problemów nie mają oczywiście kobiety szczupłe, z długimi nogami, ale gdy uda są mniej efektowne, a biodra dość pełne, komplet szorty plus tunika jest wyjątkowo kłopotliwy. Najgorzej, gdy szorty kończą się w najszerszym obwodzie ud, a tunika przecina pośladki dokładnie w połowie, ponieważ wtedy wzrok skupia się właśnie na tych miejscach, które powinny być ukryte. Tunika w takim układzie powinna być trochę krótsza, tak by zakrywać jedynie tę węższą część bioder, natomiast spodenki muszą zasłaniać najgrubszy fragment nóg i lepiej, gdy kończą się tuż nad kolanami niż wysoko na udach. Dodatkowo spodenki powinny być gładkie, bez żadnych kieszeni i szerokich pasków ze szlufkami, unikamy też grubych mankietów na nogawkach. Przy grubszych nogach i biodrach dobrze będzie nosić spodenki ciemniejsze od tuniki, ale nie należy też stosować wielkich kontrastów. Przykładowo, gdy tunika jest biała, to znacznie korzystniejsze będą spodenki szare lub jasnobrązowe niż spodenki czarne.

 

 

Podobne zasady dotyczą tunik, które nosimy razem ze spódnicą. W letniej stylizacji najefektowniej wypadają tuniki i spódniczki do kolan, długie maxi to nie jest najszczęśliwszy wybór, chyba że sylwetka jest bardzo szczupła i wysoka. Spódnica powinna być wyraźnie dłuższa od tuniki, ale przy wąskich biodrach można sobie pozwolić na bardziej zbliżone długości. Najmniej ryzykowne są proste spódniczki do kolan, o fasonie tuby, na sylwetkach zbliżonych do klepsydry świetnie będą wyglądać spódnice ołówkowe.

 

Kolorową, wzorzystą tunikę warto połączyć z klasyczną dżinsową mini i espadrylami na koturnie, przy tunikach jednobarwnych można poeksperymentować z wzorzystymi spódniczkami, choć nie powinny być one bardzo jaskrawe.

 

 

Letnie tuniki nierzadko są kolorowe i pokryte ozdobnymi motywami. Są one znacznie ładniejsze od zwykłych bluzek w jednym odcieniu, tyle że wiadomo, jak to bywa z wzorami – potrafią bardzo pogrubić sylwetkę. Na szczęście nie w każdym przypadku, bo niektóre wzory odejmują kilogramów, pod warunkiem że to motywy mało kontrastowe, rozmyte i regularne. Dobre są na przykład motywy roślinne: drobne łączki, trawa, układające się podłużnie gałązki, etc. Jeśli jednak na tunice znajduje się tylko jeden wyrazisty wzór, to koniecznie musi się on znaleźć w miejscu, na które chcemy zwrócić uwagę, a więc dekolt, wąska talia, zgrabne nogi. Przy dużym brzuchu trzeba zrezygnować z tunik, które są pokryte większym deseniem w centralnej części, wokół talii, z kolei na szerokie biodra nie pasują tuniki z motywem umieszczonym tylko przy dolnej krawędzi.

 

Poprzeczne wzory są wskazane, gdy zależy nam na optycznym poszerzeniu tułowia. Kobiety z figurą gruszki będą ładnie wyglądać, gdy do ciemnych, gładkich spodni założą krótkie tuniki w kolorowe, poziome wzorki, ale pod żadnym pozorem taka tunika nie może zachodzić daleko na biodra.

Źródło: http://bridgetteraes.com/2015/03/03/figure-flattering-tunic-tops-how-to-choose-the-right-shape/

Wszystkie artykuły zamieszczone na stronie www.Modbis.pl są chronione prawami autorskimi i nie mogą być kopiowane i rozpowszechniane bez pisemnej zgody właściciela sklepu.