Italian Chic – jak ubrać się we włoskim stylu?

 

W stylu włoskim chodzi przede wszystkim o to, by podkreślić swoją kobiecość. Nawet zwykłe sukienki codzienne muszą być zmysłowe i eleganckie, dlatego tak istotny jest zawsze nienaganny krój i staranny dobór dodatków. Italian Chic skupia się na podkreślaniu walorów kobiecej sylwetki, nie ma tu więc miejsca na ubrania typu oversize, luźne dresy czy powyciągane swetry. Każdy surowszy, męski w stylu element garderoby ma być przełamany subtelnym dodatkiem, tak by od razu stało się jasne, że to ubranie prawdziwej kobiety.

 

Ale we włoskim stylu nie ma sztywno narzuconych reguł, jak tą kobiecość należy podkreślać. Włoszki są dość swobodne w doborze swoich ubrań, chodzi po prostu o to, by stylizacją podkreślić własną urodę i osobowość. Nie jest też wcale konieczne ubieranie się u najdroższych projektantów. Oni powinni być tylko inspiracją, ostateczny look prawdziwa Włoszka przygotuje sobie sama.

 

 

Fantastyczny wygląd Włoszek wynika z tego, że są one świadome własnego wyglądu i wiedzą, jak podkreślać to, co jest warte podkreślenia. Ubrania Włoszki idealnie na niej leżą, są perfekcyjnie dopasowane do sylwetki. A to dlatego, że Włoszki zawsze dobierają ubrania we właściwym rozmiarze. Wiedzą, jaki typ sylwetki prezentują i co w takim razie im służy, a czego mają za wszelką cenę unikać. Właśnie dzięki temu prezentują się tak seksownie i stylowo.

 

Każde ubranie ma się w pierwszym rzędzie skupiać na podkreślaniu atutów sylwetki, dopiero potem tuszowane są mankamenty wyglądu. Włoszka ma też świadomość, że końcowy efekt w dużym stopniu zależy od tego, co jest ukryte pod ubraniem, czyli od bielizny. Numerem jeden jest biustonosz – musi podnosić i zbierać biust, dlatego miękkie, sportowe fasony są absolutnie wykluczone. Majtki nie mogą się odznaczać pod ubraniem, a jeśli dolna część ciała jest daleka od ideału, najwłaściwszym wyborem jest bielizna korygująca, eliminująca wałeczki na brzuchu i podnosząca pośladki.

 

 

W szafie Włoszki jest co najmniej kilka różnych sukienek. To one są podstawą stylizacji i kiedy tylko to możliwe, zastępują spodnie. Celem Włoszek jest zbliżenie się do idealnej klepsydry, czyli najbardziej kobiecej sylwetki, dlatego najpopularniejszym fasonem są sukienki ołówkowe. We włoskim stylu talia jest starannie podkreślona, a jeśli jej nie ma, należy ją wyczarować właściwym ubraniem.

 

Sukienki wizytowe z reguły dokładnie opinają biodra i ramiona, ale głównym ich celem jest wyeksponowanie biustu. Dekolt jest głęboki, w szpic lub z gorsetowymi miseczkami, za to długość spódnicy to przeważnie midi, tuż za kolano. Sukienki mini nie są we włoskim stylu zbyt popularne, noszą je zwykle tylko młode dziewczyny, dojrzalsze kobiety zdecydowanie preferują dłuższe modele.

 

Poza klasycznym ołówkiem, Włoszki chętnie sięgają też po sukienki rozkloszowane, fasony kopertowe oraz długie, zwiewne spódnice maxi. Ale bez względu na krój spódnicy, górna część sukienki jest zawsze dopasowana i mocno wydekoltowana. Jeśli góra jest trochę luźniejsza, to koniecznie musi być związana w pasie, by figura nie zatraciła talii.

 

 

Sukienki koktajlowe to z reguły klasyczne małe czarne. Również w stylizacjach dziennych czerń jest przewodnim motywem. Czarny total look jest jak najbardziej we włoskim duchu, ale musi to być czerń zmysłowa, stąd powszechne stosowanie koronek, przeźroczystych tkanin, ażurowych wstawek, tiulu. Rajstopy też muszą być czarne, lecz nie te matowe i kryjące, tylko cienkie i prześwitujące. Obok sukienek pojawiają się także czarne garsonki, również doskonale dopasowane do ciała, z ołówkową spódnicą i krótkim, taliowanym żakietem. Czerń jest często podkreślana ekskluzywnym materiałem – Włoszki uwielbiają koronki, jedwab, wysokogatunkowy dżersej, skórę.

 

Ale Italian Chic to nie tylko czerń. Stałym gościem włoskich stylizacji jest również czerwień, podkreślająca kusicielski wizerunek dobrze ubranej kobiety. Czerwień może być na dodatkach i w makijażu, nierzadko pojawia się też na wzorzystych tkaninach. Włoszki nie stronią też od bieli, która ma dodać stylizacji pożądanej elegancji.

 

 

Włoskie ubrania niekoniecznie są jednolite kolorystycznie. Sukienki wyjściowe mogą być również w kwiaty, ale muszą być one duże, wyraźnie zarysowane, w bardzo żywych kolorach – przykładem są chociażby kreacje duetu Dolce&Gabbana. Kwiaty są żółte, czerwone, biało-czarne, intensywnie niebieskie. Sukienkę w kwiaty łączy się najczęściej z czarnymi, lakierowanymi dodatkami.

 

Innym sposobem na ożywienie stroju jest zastosowanie wielkich, pełnych przepychu wzorów w stylu Versace. Tu również pojawiają się intensywne, jaskrawe barwy, częstym motywem są również złote dekoracje na czarnym tle. Dla podtrzymania bogatej stylistyki sięga się dodatkowo po równie imponujące dodatki, czyli np. złotą biżuterię, dekoracyjne buty, kolorowe torebki.

 

Sukienki do pracy mogą być z kolei łączone z kropkami. Motyw ten pojawia się na pantoflach i torebkach, czasami zdobi też same sukienki – najczęstsze połączenia to klasyczna biel z czernią, czerń z czerwienią i czerwień z bielą.

 

Nawet w zwykłych, casualowych stylizacjach Włoszki starają się przemycić odrobinę luksusu i wieczornej elegancji. Dlatego miłym akcentem są koronki, pojawiające się na bluzkach, przy spódnicy, jako dekoracja torebki czy butów. Nie musi ich być wiele, ale dobrze, gdy są – oczywiście, koniecznie czarne.

 

Włoszki niechętnie noszą spodnie, ale jak się na to decydują, to oczywiście są to spodnie podkreślające ich sylwetkę. Ulubiony fason to dopasowane dżinsy noszone z wysokimi szpilkami lub eleganckimi balerinami, do dżinsów koniecznie dobierane są kobiece dodatki: apaszki, długie korale, seksowne topy. Bluzki także są bardzo kobiece. To albo podkoszulki odsłaniające całe ramiona i dekolt, albo koszule zapinane pod szyję, z długim rękawem, ale z lekko prześwitującego materiału, tak dopasowane do ciała, by podkreślić biust.

 

Do ukrycia nieco pełniejszej sylwetki Włoszki chętnie używają kamizelek i żakietów, ale nigdy nie są to bezkształtne okrycia, w których ginie całe ciało. Żakiet ma tylko zasłonić to, co nie jest zbyt efektowne, ale w dalszym ciągu ma wydobywać z sylwetki wszystko, co kobiece. Dlatego żakiety są najczęściej dość krótkie, mocno wyprofilowane w talii. Płaszcze mogą być luźne i długie, ale wtedy noszone są w sposób nonszalancki, rozpięte, z długimi szalami – płaszcz zapięty ma być zawiązany w talii.

 

 

Włoszki na duże imprezy zakładają sukienki wieczorowe z długą, rozkloszowaną spódnicą, mocno zwiewną lub z koronki. Dolna część kreacji może być trochę prześwitująca, góra musi pokazywać biust. Dopuszczalne są ekstrawaganckie modele, bo we włoskim stylu stawia się albo na ponadczasową klasykę, albo na bardzo odważne kroje. Wieczorowa kreacja może być w bardzo jaskrawym kolorze, np. kobaltowa, złota, różowa. Stosowane są także nietypowe połączenia kolorystyczne, np. szmaragdu z fioletem, pomarańczu z różem, czerwieni z bordo. Włoszki nie boją się sukienek obcisłych i wydekoltowanych, ale nie przekraczają przy tym granicy dobrego smaku.

 

Dodatki do sukienek wieczorowych bynajmniej nie są skromne. Również gdy sama sukienka wyróżnia się śmiałą formą, dodatki do niej są w podobnym duchu. Jeśli sukienka ma asymetryczny krój, na butach też znajdziemy nietypowe elementy, np. asymetryczne wiązanie na kostce. Do bogatych sukienek nosi się złote łańcuchy i bransolety, wieczorowa biżuteria zwykle też ozdobiona jest imponującymi kamieniami.

 

Niezbędnym elementem włoskiej stylizacji jest także makijaż oraz fryzura. Włoszki mocno podkreślają oczy, zatem kredka i mascara to absolutne minimum. Usta malowane są na czerwono lub inny intensywny kolor pasujący do typu urody. Włosy mogą być upięte, ale Włoszki najchętniej noszą je rozpuszczone, po uprzednim nakręceniu loków.

Źródło: http://ubierajsieklasycznie.pl/italian-chic/

Wszystkie artykuły zamieszczone na stronie www.Modbis.pl są chronione prawami autorskimi i nie mogą być kopiowane i rozpowszechniane bez pisemnej zgody właściciela sklepu.